Η γη των τσιγγάνων

Η γη των τσιγγάνων
από την ποιητική συλλογή "ΦΕΓΓΑΡΟΦΩΤΟ"

Νύχτα των αστεριών και της παλίρροιας,
μετεωρίτες ηλιοτροπίων ταράζουν τον ύπνο μου
κι η απελπισία χυμένη ολόγυρα,
όπως το μέλι πάνω στο τραπέζι.
Κορίτσια με ξανθές πλεξούδες
και μυρωμένα φουστάνια
οι αναμνήσεις με τραβάν πίσω,
στις μέρες του Αυγούστου.
Κλείνω τα μάτια
κι αφουγκράζομαι το πάτημά σου
πάνω στα καλντερίμια του μεσοκαλόκαιρου.
Σε νιώθω να περνάς
πίσω από σφαλισμένες γρίλιες,
πότε καλπασμός,
πότε φτερούγισμα.
Κι ο έρωτας γινωμένο ρόδι
τ’ απομεσήμερο.
Ο χρόνος ψαροπούλι
χάθηκε στα κύματα.
Ανάσα τρικυμίας η ανάσα σου.
Στην ύφεση των ονείρων μου
σε κάλεσα
κι όταν ήρθες
μάζεψα τους χυμούς του έρωτα
απ’ τ’ αυλάκια του κορμιού σου,
σφάλισα τα μάτια σου μ’ αμάραντα
κι ύστερα τράβηξα μονάχη
για τη γη των τσιγγάνων.

Μάγια Μποντζώρλου